Ἡγέλοχος

Είδος Ονόματος: 
Ανθρωπωνύμιο
Φύλο: 
Αρσενικό
Παράλληλοι τύποι: 

῾Ε̄γέλοχος (5ος αι. π.Χ., Αθήνα), Ἡγήλοχος (4ος αι. π.Χ., Αθήνα)

Χρονολόγηση: 
4ος αι. π.Χ.
Πηγές/τεκμήρια: 

(1) Μακεδονία 334-331 π.Χ., Αρριανός, Ανάβ., 1.13.1, 2.2.3, 3.2.3 & 7, 3.11.8· Κούρτιος Ρούφος 3.1.19, 4.5.14, 6.11.22 (RE (1)· Berve 341) 

Συνολικός αριθμός εμφανίσεων (προσώπων) σε όλο το LGPN: 
41
Βιβλιογραφία: 

LGPN  IV. Hoffmann 1906, 183· Bechtel 1917, 189-191· Παπανικολάου 2012, 83.  Για την προσωπογραφία βλ. Tataki 1998, 319 αρ. 1.

Σχόλια: 

Πανελλήνιας διάδοσης ελληνικό όνομα, σύνθετο διθεματικό (ανήκει στα παράγωγα από το θέμα Ἡγήσι- σύνθετα ή συντετμημένα ανθρωπωνύμια, τα οποία σχετίζονται με την αρχηγία και την καθοδήγηση).  Στον Hoffmann (1906, 183) δεν περιέχονται γλωσσικά σχόλια. Για τα παράγωγα από το θέμα Ἡγήσι- ονόματα, βλ. Bechtel 1917, 189-191, Παπανικολάου 2012, 83. 

Πρωιμότερη βέβαιη μαρτυρία στην Αθήνα τον 5ο αι. π.Χ. Τελευταία μαρτυρία τον 2ο αι. μ.Χ. από τη Λυκία.    

Μακεδόνας στρατηγός. Ναύαρχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Διακρίθηκε ως αρχηγός του ιππικού στη μάχη του Γρανικού, ως ναύαρχος νικητής του περσικού στόλου και ως μηχανικός που γεφύρωσε τον Ελλήσποντο.

Γεωγραφική διασπορά: