Η δωρική (όπως συμβαίνει και με άλλες διαλεκτικές ομάδες) παρουσιάζει μια εσωτερική διαφοροποίηση σε επιμέρους υποκλάδους που ταξινομούνται με βάση γεωγραφικά και γλωσσικά κριτήρια σε ποικίλες επιχώριες ποικιλίες, με βασική διάκριση εκείνη ανάμεσα στις «καθαυτό» δωρικές και στις δωρικές της βορειοδυτικής ελληνικής (αιτωλική, ακαρνανική, λοκρική, φωκική κλπ.), ενώ μια παλιότερη διάκριση (του Ahrens), αν και χρησιμοποιείται ολοένα και λιγότερο, εντούτοις εξακολουθεί να αποτελεί ακόμη μια χρήσιμη διάκριση, δηλαδή αυστηρή δωρική, ήπια δωρική και μέση δωρική. Η μελέτη της Striano καλύπτει (κατ’ εξαίρεση των υπόλοιπων μελετών αυτού του τόμου) το σύνολο των δωρικών διαλέκτων με τις διακλαδώσεις και τις υποδιακλαδώσεις τους, καθώς και με τις σχέσεις τους με τις υπόλοιπες διαλεκτικές ομάδες της αρχαίας ελληνικής, όπως επίσης τη δημιουργία της δωρικής «κοινά» και των κατά τόπους δωρικών «κοινών».
Ο γλωσσικός χάρτης της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας κατά την αρχαιότητα