Λεσβιακή διάλεκτος και ηπειρωτική Ελλάδα

H Margalit Finkelberg επανεξετάζει το ζήτημα της προέλευσης της λεσβιακής, αποτιμώντας τη σχέση της τόσο με τις διαλέκτους της ηπειρωτικής χώρας όσο και με την ιωνική της Μικράς Ασίας. Κατά δήλωσή της , σκοπός της δεν είναι να αναλύσει τη θέση της λεσβιακής μέσα στην αιολική ομάδα διαλέκτων ούτε τη συνολική θέση της συγκεκριμένης ομάδας, αλλά να δείξει ότι «στα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ. οι πρόγονοι των λαών που αποκαλούνται στους ιστορικούς χρόνους Θεσσαλοί, Βοιωτοί και Αιολείς (της Μικράς Ασίας), μοιράζονταν από κοινού αρκετές γλωσσικές ιδιαιτερότητες που δεν υπήρχαν στους υπόλοιπους ελληνικούς πληθυσμούς, σε ανάλογο βαθμό τουλάχιστον. Αυτά τα κοινά χαρακτηριστικά μαρτυρούν άμεσες επαφές … αλλά δεν επαρκούν για να συμπεράνουμε την ύπαρξη ενός γενεαλογικού δεσμού ανάμεσα στις τρεις διαλέκτους».  Στη συνέχεια, παρουσιάζονται τα σχετικά δεδομένα κατανεμημένα σε τρεις ομάδες, τα κοινά χαρακτηριστικά ανάμεσα στη λεσβιακή και την ηπειρωτική ελληνική, αλλά όχι στην ιωνική, τα κοινά στοιχεία ανάμεσα στη λεσβιακή, την ηπειρωτική ελληνική και την ιωνική και, τέλος, τα νεωτερικά στοιχεία, τις επιλογές και τα συντηρητικά στοιχεία που είναι κοινά στη λεσβιακή και την ιωνική αλλά δεν μαρτυρούνται στην ηπειρωτική ελληνική.