Το κείμενο αναφέρεται σε δύο σπάνια γυναικεία ονόματα, Λαομάγα και Βουλομάγα, τα οποία υποδεικνύονται ως μακεδονικά με βάση και το β΄ συνθετικό τους: από το κοινό ελληνικό -μαχος (στο θηλ. -μάχα/η), με γ στη θέση του χ.
Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik (ZPE) 55