Ε146

ΒΑΣΗ

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Αριθμός ευρετηρίου μουσείου: 
Ε146
Editio: 
Θέμελης 1991-1993, 250-1
Είδος: 
Βωμός
Χρονολόγηση: 
29 π.Χ.-14 μ.Χ.
Θέση εύρεσης: 
Ανασκαφή Τομέα Ι, σε δεύτερη χρήση στον ρωμαϊκό τοίχο μεταξύ των δωματίων 17 και 23 στη ρωμαϊκή οικία 2, Δ-ΝΔ της Βασιλικής.
Ημερομηνία εύρεσης: 
1990
Διατήρηση: 
Σπασμένος στην κάτω δεξιά γωνία και στο αριστερό άκρο.
Φύλαξη: 
Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ
Υλικό: 
Λίθος, ασβεστόλιθος.
Διακόσμηση αντικειμένου: 

Η βάση και η οπίσθια όψη, που δεν ήταν ορατές, αδρά δουλεμένες. Οι πλευρές ελαφρώς καμπύλες. Στο άνω μέρος του βωμού επίστεψη με προεξέχουσα ταινία (ύψ. 0.065 μ.) και υποτυπώδη ακροκέραμα στις γωνίες. Στην άνω επιφάνεια αβαθής κοίλανση.

Ύψος σωζόμενο: 
0.385 μ.
Πλάτος σωζόμενο: 
0.19 μ.
Πάχος σωζόμενο: 
0.145 μ.
ΕΠΙΓΡΑΦΗ
Είδος επιγραφής: 
Αναθηματική
Θέση γραφής: 
Στην πρόσθια όψη.
Είδος γραφής: 
Εγχάρακτη.
Φορά γραφής: 
Ες ευθύ.
Περιγραφή γραφής: 

Επιμελημένη χάραξη. Τα γράμματα χαραγμένα μεταξύ οδηγών. Δύο κάθετες ευθείες ως οδηγοί για την αρχή και το τέλος του στίχου αντίστοιχα.

Ύψος ενεπίγραφης επιφάνειας: 
0.185 μ.
Πλάτος ενεπίγραφης επιφάνειας: 
0.18 μ.
Ύψος γραμμάτων ελάχιστο: 
0.019 μ.
Ύψος γραμμάτων μέγιστο: 
0.032 μ.
Έκτυπο: 
Δεν Υπάρχει
Φωτογραφία: 
Δεν Υπάρχει
Σχέδιο: 
Δεν Υπάρχει
ΚΕΙΜΕΝΟ
Βιβλιογραφία: 

Θέμελης 1991-1993, 250-1 (= SEG 43.605bis). L’Annee Epigraphique (1993) [1996] no. 1688. SEG 45.1263. Tzifopoulos 2009, 117-120, αρ. 11.

Κείμενο: 

    Καίσαρι
    Θεῶι
3  Θεοῦ
    υἱῶι Σε-
    βαστῶι.

Παρατηρήσεις: 

Ακρέμονες στις απολήξεις των κεραιών. Το Α με γωνιώδη την εσωτερική κεραία, και το Σ τετραγωνισμένο. Τα Θ, Ο και Ω κυκλικά με διακριτή την οπή του διαβήτη στο κέντρο τους.

Σχόλια: 

Ο βωμός ίσως βρισκόταν στο κοντινό Σεβαστείο ή στο ύστερο ελληνιστικό ιερό, του οποίου το δομικό υλικό χρησιμοποιήθηκε στην οικοδόμηση της ρωμαϊκής οικίας. Η αυτοκρατορική λατρεία ήταν πρώιμος θεσμός. Ο αυτοκράτορας στον οποίο γίνεται η ανάθεση μπορεί να είναι είτε ο Αύγουστος είτε ο Τιβέριος αλλά περισσότερο πιθανόν είναι να πρόκειται για τον Αύγουστο. Ο Αύγουστος αποδέχτηκε τον τίτλο του αυτοκράτορα και του θεού, ενώ ο Τιβέριος τους αρνήθηκε. Οι επιγραφές στους βωμούς χρησιμοποιούν είτε τη γενική είτε τη δοτική στη σύνταξη (προς τιμήν του ή για τον...) και συνήθως δεν καθορίζεται ποιος αφιέρωσε τον βωμό. Οι τρεις βωμοί, οι οποίοι έχουν βρεθεί στην Ελεύθερνα, στη Λάππα και στη Γόρτυνα, αποδεικνύουν είτε σε τοπικό επίπεδο την αυτοκρατορική λατρεία στις πόλεις αυτές είτε σε πανελλήνιο επίπεδο στα πλαίσια της προσπάθειας του Αυγούστου να καθιερώσει λατρεία, γιορτές, αγώνες και ιδιαίτερα θυσίες πάνω σ' αυτούς τους βωμούς μετά το Άκτιο. Οι επιγραφές από την Ελεύθερνα αφιερωμένες σε αυτοκράτορες (Σεπτίμιο Σεβήρο, Καρακάλλα, Τραϊανό, Αδριανό, Αύγουστο) αποδεικνύουν τη σημασία της πόλης, την ιδιαίτερη αυτοκρατορική προσοχή και την καθιέρωση της αυτοκρατορικής λατρείας.