Αντικείμενο του άρθρου αποτελεί η λεξικογραφική ενασχόληση του Γαληνού, και συγκεκριμένα το ιπποκρατικό "Γλωσσάριο", του οποίου η απόδοση στον Γαληνό έχει αμφισβητηθεί. Το ιπποκρατικό "Γλωσσάριο" επιβιώνει σε δύο εκδοχές, καμία από τις οποίες δεν είναι η πρωτότυπη, μία εκτενέστερη και μία πιο συνοπτική και ο Perilli αποδεικνύει ότι η σύντομη εκδοχή είναι μια επιτομή της εκτενούς (και όχι η εκτενής μια διευρυμένη εκδοχή της συνοπτικής) και ότι χρονολογείται από τον 10ο αι. Θεωρεί ότι η εκτενής εκδοχή είναι το κείμενο, όπως το έγραψε ο Γαληνός, παρά την έλλειψη συνοχής που τη χαρακτηρίζει, την οποία και ερμηνεύει επικαλούμενος το modus operandi του Γαληνού παρά μεταγενέστερες παραποιήσεις. Επίσης, υποστηρίζει πως ό,τι έχουμε αποτελεί το πρώτο προσχέδιο, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου ενδεχομένως να έχει συνταχθεί από τους βοηθούς του Γαληνού.
Ärzte und ihre Interpreten. Medizinische Fachtexte der Antike als Forschungsgegenstand der Klassischen Philologie. Fachkonferenz zu Ehren von Diethard Nickel
Beiträge zur Altertumskunde 238