Σύντομη μελέτη για τη σειρά των επιτασσόμενων (εγκλιτικών) όρων της πρότασης (π.χ. ἄν, κα, τὶς, δέ) στις επιγραφές των Δελφών (4ος αι. π.Χ. - 1ος αι. μ.Χ.). Τα επιγραφικά στοιχεία μάς δείχνουν έναν αρχικό διαλεκτικό συντηρητισμό σε σχέση π.χ. με την αττική διάλεκτο (π.χ. το τις πάντα στη β΄ θέση της πρότασης, έπειτα από μια τονισμένη λέξη (θέση Wackernagel)). Σταδιακά, και υπό την επίδραση της αττικής-κοινής βλέπουμε μία εναλλαγή ανάμεσα στην τοπική σύνταξη (π.χ. αἰ δέ τίς κα) και αυτή που είναι πλέον επηρεασμένη από την αττική-κοινή (π.χ. εἰ δέ κά τις).
Μελέτες για την Ελληνική Γλώσσα 10 (= Studies in Greek Linguistics / Πρακτικά της 10ης Ετήσιας Συνάντησης Εργασίας του Τομέα Γλωσσολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, 9-11 Μαΐου 1989)