Το άρθρο μιλά για το σχεδόν μοναδικό στην ιστορία της λογοτεχνίας φαινόμενο κάθε λογοτεχνικό είδος στην αρχαία Ελλάδα να είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη διάλεκτο στην οποία είχε πρωτοκαλλιεργηθεί (π.χ. η ελεγεία με την ιωνική, ενώ η χορική ποίηση με τη δωρική), ανεξάρτητα από την καταγωγή και μητρική διάλεκτο των δημιουργών, χωρίς ωστόσο να απουσιάζουν διαλεκτικές προσμείξεις.
Ιστορία της ελληνικής γλώσσας: από τις αρχές έως την ύστερη αρχαιότητα