Το άρθρο συζητά μία εγχάρακτη επιγραφή σε ετρουσκικό αγγείο (φιάλη) που περιέχει τη λ. patara, την οποία ο συγγραφέας ερμηνεύει ως ‘φιάλη’ (και όχι ως κύριο όνομα, όπως άλλοι) και τη συσχετίζει με τη σημασιολογικά συγγενή λατινική λέξη pat(h)era. Διερευνώνται οι πιθανές σχέσεις δανεισμού από συγγενείς ελληνικές λέξεις (Σικελία), όπως πατάνᾱ/-η, αλλά και βατάνη, τις οποίες ο E. Campanile είχε αποδώσει σε κάποιο προελληνικό, μεσογειακό υπόστρωμα. Το όποιο (δυνητικό) ελληνικό ενδιαφέρον έγκειται εδώ στην εναλλαγή π- και β-.
Emerita 47