Une autre question de Dialectologie grecque: Connaît-on beaucoup d’exemples assurés de nominatifs masculins en –α?

Ο συγγραφέας επανεξετάζει δώδεκα τύπους υποτιθέμενων αρσενικών α΄ κλίσης σε -α (ον. εν.) που απαντούν σε επιγραφές βορειοδυτικών και αιολικών διαλέκτων. Όπως και άλλοι επιστήμονες πριν από αυτόν (π.χ. Α. Morpurgo) απορρίπτει την παλιά υπόθεση του F. Bechtel ότι εδώ πρόκειται για σπάνια περιπτώσεις επιβίωσης της πολύ αρχαίας ινδοευρωπαϊκής κατάληξης *-ā (γεν. *-ās). Αντιθέτως, επανεξετάζοντας αναλυτικά όλους τους σχετικούς τύπους, οι περισσότεροι από τους οποίους απαντούν σε Αιτωλία και Ακαρνανία, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι σε κάποιες περιπτώσεις προκειται για μια κλητική σε θέση ονομαστικής (π.χ. βοιωτική), σε άλλες περιπτώσεις είναι ονομαστικές θηλυκών ή συνηρημένες δωρικές γενικές αρσενικών -ᾱ (< -αο), μερικές φορές μάλιστα και κατά λάθος (génitif de distraction), ενώ τέλος δεν απουσιάζουν και περιπτώσεις όπου πρόκειται για ένα απλό "ορθογραφικό" λάθος του αρχαίου λιθοξόου ή/και για λανθασμένη ανάγνωση μιας σχετικής επιγραφής από σύγχρονους επιγραφικούς εκδότες.