Κατάλογος ονομάτων σε δύο στήλες.
Ed. pr. Curbera & Jordan 2003, no.4.
στήλη Α: Εὐίππας vacat Σιτάλκα[ς] Καλλίας Πολεμοκράτης
στήλη Β: Ἀμύντωρ Κλέανδρος Μικαλῖνος [Ἀ]γ̣ησίας καὶ ἄν τις ἄλλος \ὑ̣/πὲρ ἐ- κείνου.
Β3: Μ̣ ή Ν̣. Β4: [Κ]τ̣ησίας. Β6: ΑΛΛΟΣΥ̣ΠΕΡΕ tab., Ỵ:ανεστραμμένο Δ αμέσως άνωθεν του Π.
Το κεντρικό πρόσωπο κατά του οποίου στρέφεται ο κατάδεσμος είναι προφανώς ο Ευίππας, του οποίου το όνομα ακολουθεί κενό ενός στίχου, ώστε να τον διαχωρίσει από τους υπόλοιπους. Σε αυτόν θα πρέπει να αναφέρεται και η φράση ὑπὲρ ἐκείνου.
Στους δύο τελευταίους στίχους, ο χαράκτης αρχικά έγραψε πὲρ ἐκείνου, χρησιμοποιώντας τον θεσσαλικό τύπο, αλλά μετά αποφάσισε να το διορθώσει σύμφωνα με την Κοινή σε ὑπέρ. Ομοίως, η χρήση του υποθετικο-αναφορικού ἄν (στ. 10), αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο της δημώδους Κοινής.
