Εγχώριος λευκόφαιος λίθος.
Επιγραφή σε δύο στίχους στο ανώτερο τμήμα της πρόσθιας όψης της στήλης. Μοιάζει να είναι στοιχηδόν.
Ed. pr. Ξυδόπουλος 2000, αρ. 1. Μισαηλίδου-Δεσποτίδου 1997, αρ. 57 (παρουσίαση) (=BÉ 1998, 245; SEG 47, 944). Τσαντσάνογλου 2001, 153-155 (επανεκδ.) (=SEG 50, 622).
Πάν Ν- άιος.
Πανναίος, Μισαηλίδου-Δεσποτίδου. Παννο̣[- - - - -]/αῖος, Ξυδόπουλος.
Η επιγραφή είχε αρχικά αναγνωριστεί ως επιτύμβια, αλλά ο Τσαντσάνογλου ορθώς διέκρινε, αφενός, ότι τόσο ο λίθος, όσο και το κείμενο είναι ακέραια, και, αφετέρου, ότι η επιγραφή είναι χαραγμένη στοιχηδόν. Έπειτα, απορρίπτοντας την ανάγνωση ενός αμαρτύρητου και ετυμολογικώς προβληματικού ονόματος, πρότεινε την ανάγνωση Παν Νάιος, ερμηνεύοντας τον λίθο ως όρο ενεός αγροτικού ιερού.
Το επίθετο Νάιος είναι γνωστό μόνο ως επίθετο του Δία, αλλά δεν ξενίζει και ως επίθετο του Πανός, ο οποίος λατρευόταν σε Νυμφαία ως σύντροφος των Ναϊάδων Νυμφών.