Πηλός ανοικτός καστανέρυθρος (2.5ΥR 6/4) προς την εσωτερική επιφάνεια και ανοικτός ερυθρωπός (2.5ΥR 6/6) ως ροδοκίτρινος (5ΥR 6/6) προς την εξωτερική. Περιέχει λίγα λευκά εγκλείσματα και ελάχιστη ποσότητα ασημόχρωμου μαρμαρυγία.
Καλοδιατηρημένο, ανοικτό ωχροκάστανο (10ΥR 8/4) επίχρισμα και καστανομέλανο γάνωμα μέτριας πυκνότητας. Ολόβαφο το κάτω τμήμα. Ακολουθεί λεπτή εδαφόχρωμη ταινία και πλατύτερη ταινία γανώματος. Μελανό ως καστανομέλανο γάνωμα κυμαινόμενης πυκνότητας καλύπτει την εσωτερική επιφάνεια.
Στην εξωτερική επιφάνεια του οστράκου αβαθές χάραγμα με λεπτές κεραίες μάλλον δύο γραμμάτων με φορά επί τα λαιά.
Μεθώνη Πιερίας Ι, 13
[-?].L (=.λ) vacat.
Πριν από το Λ τμήμα πλάγιας προς τα αριστερά κεραίας και μικρό κάτω τμήμα κάθετης(;), ίσως ενός Π̣ ή Μ̣. Το σχήμα του σωζόμενου γράμματος, σύμφωνα με τους πίνακες των Jeffery & Johnston (1990, 79, fig. 27 και 90) για την ‘Εύβοια/Ερέτρια’, είναι: Λ2, χωρίς αυτό να επιτρέπει την ασφαλή διάγνωση του αλφαβήτου ως ‘ευβοϊκού’, αφού το σχήμα L=Λ απαντά και στα αλφάβητα της Αττικής, της Βοιωτίας, της Ιθάκης, της Κρήτης (βλ. και αρ. 9).
Αν δεν πρόκειται για προσπάθεια χάραξης κάποιου είδους αλφαβητικού συμβόλου (Johnston 1979 και 2006), τότε η αρχή ονόματος ίσως συντομογραφημένου σε πτώση γενική. Βλ. και αρ. 8-12, 14-16.