Στο μέσον της άνω επιφάνειας οπή (διάμ. 0.019 μ., βθ. 0.01 μ.).
Περίμετρος: 0.27 μ.
Η επιγραφή καλύπτει το ήμισυ περίπου της περιμέτρου.
Θέμελης 1989-1990, 269 (= SEG 39.956). Tzifopoulos 2009, 111-113, αρ. 7.
Κληπάτρα Παυσῶς 3 ΑΡΤΥΜΕΑΙΣ [εὐχ]ή̣ν.
2. ΠΑΥΣ[[ΟΥ]]Σ: ο χαράκτης διόρθωσε το ΟΥ σε ωμέγα.
3. Ἀρτυμε<λ>ίς ή Ἀρτυμέ<λ>ις: Ματθαίου.
1. Κληπάτρα: το όνομα είναι αμάρτυρο. Πιθανότατα πρόκειται για το κοινό όνομα Κλεοπάτρα (μετά από συναίρεση), το οποίο στην Κρήτη απαντά δύο φορές, στη Λύττο και στη Ρίθυμνα.
2. Παυσώ: απαντά μόνο στην Εύβοια αλλά ή γενική σε -ς είναι γνωστή στην Κρήτη. Ο προσδιορισμός με το μητρώνυμο αντί του πατρωνύμου μαρτυρείται στην Κρήτη, καθώς η μητέρα είχε σημαντική θέση στην κρητική κοινωνία.
3. ΑΡΤΥΜΕΑΙΣ: η ανάγνωση είναι προβληματική. Μετά το όνομα και το μητρώνυμο θα ήταν αναμενόμενο το όνομα της θεότητας σε δοτική (ίσως κάποιος τύπος του ονόματος της Άρτεμης). Η αναφορά στο όνομα του θεού δεν είναι πάντα απαραίτητη, αφού εννοείται από τον χώρο της ανάθεσης. Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσε να ακολουθεί ένα κύριο όνομα, γυναικείο ή ανδρικό, όπως προτείνει ο Ματθαίου, ενός δεύτερου αναθέτη ή το πιθανότερο αναθέτριας (με πρώτο συνθετικό το ἀρτύω και δεύτερο το με<λ>ίς, με<ν>ίς ή κάποιο αμάρτυρο όνομα).
4. [εὐχ]ή̣ν: η πιθανότερη συμπλήρωση. Αναθηματικές επιγραφές ή χαράγματα σε σπήλαια με τη λέξη εὐχήν/εὐχάν σε αιτιατική είναι πολύ συχνά στην Κρήτη και απευθύνονται κυρίως στον Δία και στην Άρτεμη.
