Recherches sur les grands traités biologiques dἈristote: sources écrites et préjugés

Στη μελέτη αυτή γίνεται απόπειρα εντοπισμού των πηγών που χρησιμοποίησε ο Αριστοτέλης για τη σύνταξη των βιολογικών πραγματειών του. Στο πρώτο μέρος ο συγγραφέας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Σταγειρίτης έχοντας διαβάσει τους προσωκρατικούς, τον Ηρόδοτο, το ιπποκρατικό corpus, τον Διοκλή τον Καρυστινό, τον Ξενοφώντα, τον Πλάτωνα, ήταν προπάντων ευφυής "εγκυκλοπαιδιστής" και η μέθοδός του αυτή του "αναγνώστη". Το δεύτερο αφιερώνεται στις "προκαταλήψεις" του Αριστοτέλη, που αποκαλύπτουν μια "προ-επιστημoνική" νοοτροπία και τον εμποδίζουν να καταλήξει σε μια αντικειμενική παρατήρηση: στην τελεολογία, τις αναλογίες, τα ζεύγη αντιθέτων, το ορθό μέσον, τους παράγοντες του "περιβάλλοντος", τις ψευδο-εμπειρικές αποδείξεις, τη συστηματοποίηση, την κοινωνική προκατάληψη.