Η παρουσία του συμβόλου-γράμματος <├> σε επιγραφές από τις Θεσπιές αντιπροσωπεύει ένα μακρό (και όχι βραχύ) εμπρόσθιο μεσαίο κλειστό φωνήεν (/eː/) που προέκυψε από μονοφθογισμό (λόγω συναίρεσης) μιας διφθόγγου /ei/, π.χ. Τ├σιμένε̄ς, Ἀντιγεν├δᾱς (= αττ. Τεισιμένης, Ἀντιγενείδης). Mε βάση (και) αυτά τα στοιχεία ο συγγραφέας αμφισβητεί για μια ακόμη φορά τη γενικότερη άποψη ότι το <ι> σε λέξεις όπως θιός (αντί για θεός) αντανακλά ένα σταδιακό "κλείσιμο" της προφοράς του βραχέος εμπρόσθιου μεσαίου κλειστού φωνήεντος [e] σε ένα βραχύ μεσαίο (πιο) κλειστό φωνήεν [e̝] (δηλ. με προφορά ανάμεσα σε [e] και [i]) και τέλος σε κλειστό φωνήεν [i], πάντα βέβαια σε προφωνηεντική θέση.
Veleia 8-9