Η λεγόμενη ποσοτική (αντι)μετάθεση (ή αντιμεταχώρηση) της αττικοϊωνικής, π.χ. νηός > νεώς, δεν είναι στην πραγματικότητα μια περίπτωση "ανταλλαγής" φωνηεντικής ποσότητας (μακρότητας) ανάμεσα στα δύο φωνήεντα, αλλά, όπως έχει ήδη προτείνει από παλαιότερα ο E. Schwyzer, μια σταδιακή διαδικασία συνιζήσεως του πρώτου (μακρού) φωνήεντος και επακόλουθης αντέκτασης του δεύτερου (βραχέος, αρχικά) φωνήεντος. Με παρόμοιο τρόπο θα πρέπει να ερμηνευθεί η ορθογραφία ιω (< εο) σε επιγραφικά κείμενα από την Ηράκλεια (Μεγάλη Ελλάδα) αλλά και σε λογοτεχνικά κείμενα, δηλ. η συνίζηση του φωνήεντος σε ημίφωνο /j/ (= <ι>) αντισταθμίζεται από την αντέκταση του επόμενου φωνήεντος (<ο> → <ω>).
Emerita 61