Αντικείμενο της διατριβής αποτελεί η ιστορική μελέτη της ελληνικής και ρωμαϊκής ιατρικής, βασισμένη σε ελληνικές και λατινικές γραμματειακές πηγές, καθώς και σε επιγραφικές, παπυρολογικές, νομισματικές και αρχαιολογικές μαρτυρίες. Στο πρώτο μέρος η συγγραφέας ασχολείται με τον έλληνα ρήτορα Αίλιο Αριστείδη και στη συνέχεια μελετά προβλήματα που σχετίζονται με την αντιμετώπιση της αρρώστιας από τον ασθενή, και ειδικότερα διερευνά το πρόβλημα της "προσποίησης", της "απόκρυψης" και της "άρνησης" της ασθένειας. Το δεύτερο μέρος αφιερώνεται στη σχέση "ασθενούς - γιατρού", εμβαθύνοντας στα δεοντολογικά έργα του ιπποκρατικού corpus, ενώ σε άλλα κεφάλαια πραγματεύεται και άλλα θέματα, όπως την άφιξη των ελλήνων γιατρών στη Ρώμη, το πορτρέτο του καλού γιατρού, όπως διαγράφεται από τις επιγραφικές πηγές, τη στάση του Κικέρωνα απέναντι στους γιατρούς κ.ά.
Bibliothèque des Écoles Francaises d’Athènes et de Rome 251