Η δίφθογγος /oi/ της βοιωτικής που συχνά γράφεται στις επιγραφές με <Υ> και αργότερα (μετά τα τέλη του 4ου αι. π.Χ., στις πόλεις Χαιρώνεια, Λεβάδεια και Κορώνεια) με <ΕΙ> δεν ακολούθησε, όπως συχνά υποθέτουν άλλοι μελετητές λόγω της γραφής <ΕΙ>, μια πρώιμη πορεία ιωτακισμού (: [οi] → [ɶ:] → [y:] → [i:]), ανάλογη με αυτή της διφθόγγου /oi/ στην αττική διάλεκτο (και αργότερα και στην κοινή). Αντιθέτως, μέχρι τα τέλη του 4ου αι. π.Χ., φαίνεται ότι εξελίχθηκε αρχικά [οi] → [ɶ] και αργότερα, όταν πλέον εμφανίζεται η γραφή <ΕΙ>, έχει εξελιχθεί σε μακρό εμπρόσθιο μεσαίο κλειστό φωνήεν [ẹ:], αλλά όχι ακόμη σε μακρό εμπρόσθιο κλειστό φωνήεν [i:]
Emerita 56