Η μελέτη αυτή εξετάζει τη γλωσσική κατάσταση του βόρειου Αιγαίου και των παρακείμενων περιοχών όπου η παρουσία της ιωνικής διαλέκτου είναι έντονη σε συγκεκριμένες ιωνικές αποικίες, π.χ. τη Μαρώνεια, τα Άβδηρα κ.ά., καθώς και σε νησιά όπως είναι η Θάσος και η Σαμοθράκη. Με εξαίρεση τη Θάσο, το επιγραφικό υλικό από αυτές τις περιοχές παρουσιάζει μια ανισοκατανομή τόσο γεωγραφική όσο και χρονική. Όπως είναι αναμενόμενο, η γενική τάση είναι κάθε αποικία να παρουσιάζει στενές διαλεκτικές σχέσεις με τη διάλεκτο της μητρόπολης. Ο ιωνικός χαρακτήρας της γλώσσας των παραπάνω περιοχών αντανακλάται στις επιγραφές και στο γλωσσικό υλίκό που περιλαμβάνουν (ονοματολογία, μορφολογία κλπ.), ενώ η επαφή γλωσσών αποδεικνύεται από την παρουσία πολυάριθμων θρακικών ονομάτων.
Ο γλωσσικός χάρτης της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας κατά την αρχαιότητα