Η επιγραφή των Καλινδοίων

Αναθηματική επιγραφή από τον νομό Θεσσαλονίκης που χρονολογείται το 330-300 π.Χ. (με σταδιακή συμπλήρωση των ονομάτων). Η επιγραφή φέρει μακρύ κατάλογο Μακεδόνων που υπηρέτησαν ως ιερείς του Ασκληπιού και ήταν πιθανώς δικαιούχοι βασιλικών γαιών κατά τη διανομή τους από τον Μ. Αλέξανδρο την παραμονή της εκστρατείαας του στην Ασία. Η γλώσσα της επιγραφής είναι η κοινή, όμως απαντούν τόσο  ονόματα που είναι χαρακτηριστικά της μακεδονικής (π.χ. Φιλώτας) ή/και γειτονικών διαλέκτων (π.χ. Κάνουν = Κάνων,  ίσως θεσσαλικό) όσο και πολλά μακεδονικά τοπωνύμια που διακρίνονται για την ελληνική ετυμολογία τους ως επί το πλείστον (π.χ. (Κ)αλίνδοια (τα) ‘τόπος όπου κυλιούνται (και εκγυμνάζονται) άλογα’, δηλ. ‘λιβάδια’, Τριπο(ι)αί ‘τρεις χλοεροί τόποι’, δηλ. και πάλι ‘λιβάδια’ κλπ.).