Μελέτη της τοπογραφίας, των κωμών και των χωρίων της αρχαίας Βέροιας στη βάση ιδίως των γραπτών πηγών. Η μελέτη των μικροτοπωνυμίων, τα οποία συνήθως αλλάζουν ευκολότερα λόγω πληθυσμιακών μεταβολών και άρα συχνά προσφέρουν μια εγκυρότερη εικόνα για την εκάστοτε γλωσσική κατάσταση απ’ ό,τι τα ονόματα μεγαλύτερων γεωγραφικών και αστικών ενοτήτων, αποκαλύπτει, όπως άλλωστε και τα ανθρωπωνύμια, τον έντονα διαλεκτικό χαρακτήρα της ελληνικής έως και τα τέλη της αρχαιότητας, π.χ. (χωρίον) Αὔραντον = αττ. ἄρραντος, -ον, ελληνιστικό ἄβροχος, -ον δηλ. ‘ξερικό(ς)’ (για χωράφι).
Μνήμη Δ. Λαζαρίδη, Πόλις και χώρα στην αρχαία Μακεδονία και Θράκη (Πρακτικά αρχαιολογικού συνεδρίου, Καβάλα, 9-11 Μαΐου 1986)