Αναλυτική μελέτη της φωνολογίας (φωνήεντα, δίφθογγοι, σύμφωνα, τονισμός κλπ.) των (μη λογοτεχνικών) ελληνικών παπύρων (αλλά και ορισμένων οστράκων) από τη ρωμαϊκή και πρώιμη βυζαντινή περίοδο (περ. οι εφτά πρώτοι αιώνες μ.Χ.). Το συντριπτικό ποσοστό των κειμένων αυτών (99%) προέρχεται από την Αίγυπτο και με λιγοστές εξαιρέσεις διαλεκτικών κειμένων ή /και μεμονωμένων στοιχείων η γλώσσα των παπύρων είναι η ελληνιστική κοινή.
Testi e Documenti per lo Studio dell’Antichita 55